در به روی هر چه تاریکی است می بندیم    غمها را دور می ریزیم و می خندیم

یاوری کن ای خدا تا در پناه تو                            با تمام روشنایی ها بپیوندیم

خانه را روشن کنیم                                                     از پرتو ایمان

وقتی تو نیستی،نه هست هایمان نیز چونان که بایدند نباید باد.

تقدیم به همه ی موسیقی دانان و موسیقی دوستان

هیچ کس نمی تواند تو را از من بگیرد ای آرامش

وقتی به کتابخانه ی من می آیی با خود کتاب بیار.

وقتی بچه بودم فکر می کردم آدما دنیا رو به رنگ چشمای خودشون میبین، یعنی اوناکه چشماشون قهوه ایه دنیا رو قهوه ای، اونا که چشماشون سبزه دنیا رو سبز، و... می بینن

شما چی یه همچین تصوراتی تو دوران بچگیتون داشتید؟

چهارده تاست، به تعداد دانشجویان باقی مانده ی کتابداری سال92

 خیلی خاص نباش که بخوان اینطوری زیر ذره بین ببرنت.

خورشید را به دریا بریز   ماه را نیز

ستاره های ریز  با تو می شود زیست

روزی روزگاری مردی تصمیم گرفت به دنبال خدا بگردد، به گلستان رفت، به جمع یاران رفت، به صحرا رفت، به.....

از گشتن خسته شد، فریاد زد خدایا کجایی؟ خدا فرمود من اینجام تو کجایی؟

چرا مردم قفس را آفریدند     چرا پروانه را از شاخه چیدند

 چرا پرواز ها را پر شکستند     چرا آواز ها را سر بریدند           

          پس از کشف قفس پرواز پژمرد     سرودن در دل بلبل گره خورد

                  خدا پر داد تا پرواز باشد،گلویی داد تا آواز باشد،خدا می خواست باغ آسمانها به روی ما همیشه باز باشد

                  خدا بال و پر و پروازشان داد ، ولی مردم درون خود خزیدند،خدا هفت آسمان باز را ساخت ،  ولی مردم قفس را آفریدند.                                       

این دسته گل تقدیم به ....هر کی که می خواد.

 کی یادش می ره؟

 کی یادش می ره؟

  از ماست که بر ماست   جور دگر نیست

 یک قطره نفت، حتی اگر چهار سال در قعر دریا باشد، سرانجام به سطح آب می آید و نور را می بیند.

 لحظه هایی هست که در آنها، یگانه راه آموختن به کار نبردن هیچ ابتکاری، انجام ندادن هیچ کاری است. زیرا در این لحظه های سکون، بخش نهان وجود ما فعال است ومی آموزد.

 لحظه هایی هست که در آنها، یگانه راه آموختن به کار نبردن هیچ ابتکاری، انجام ندادن هیچ کاری است. زیرا در این لحظه های سکون، بخش نهان وجود ما فعال است ومی آموزد.

  دلگیرها را روی شن و محبت را روی سنگ مرمر بنویس.

شما چون پیر میشوید خندیدن را متوقف نمی کنید، شما پیر می شوید چون خندیدن را متوقف می کنید.

شما چون پیر میشوید خندیدن را متوقف نمی کنید، شما پیر می شوید چون خندیدن را متوقف می کنید.

به قفس سوخته، گیریم که پر هم بدهند         ببرند از وسط باغ گذر هم بدهند                                                                                                                              

حاصل این همه سال انس گرفتن به قفس       تلخ کامی است اگر شهد و شکر هم بدهند

همۀ غصۀ یعقوب از این بود که کاش                بادها عطرکه دادند خبر هم بدهند

ما که هی زخم زبان از کس و ناکس خوردیم      چه تفاوت که به ما زخم تبر هم بدهند

قوت ما لقمۀ نانی که خشک است و زمخت     بنویسید به ما خون جگر هم بدهند

 دوست که دلخوشیم بود فقط خنجر زد         دشمنان را بسپاریدکه مرهم بدهند

تنها راه داشتن دوست این است که خودت یک دوست باشی.

تقدیم به همه ی ترم بالایی های محترم:

بی خیال و عاص و پاس 

                 می شینه توی کلاس

                                  ترم بالایی کجایی

                                                   خونه ی خاله لالایی

آهای آقای تلسکوپ، گشتم نبود نگرد نیست.

داری چیکار میکنی، یخ می زنی!

خوب بخون ولی مواظب چشمات باش.

یک لبخند گرم، زبان بین المللی محبت است.

.a warm smile is the universal language of kindness