همه میپرسیدند

چیست در زمزمه ی مبهم آب؟

چیست در هم همه ی دلکش برگ؟

چیست در بازی آن ابر سپید؟

روی این آبی آرام بلند؟

که ترا میبرد اینگونه به ژرفای خیال

چیست در خلوت خاموش کبوترها؟

چیست در کوشش بی حاصل موج؟

چیسیت در خنده ی جام؟

که تو چندین ساعت

مات و مبهوت به آن مینگری؟

نه به ابر

نه به آب

نه به برگ

من به این جمله نمی اندیشم

من به تو می اندیشم

ای سراپا خوبی

تک و تنها به تو می اندیشم

تو بخواه

پاسخ چلچله ها را تو بگو

قصه ی ابر هوا رو تو بخوان

تو با من تنها تو بمان

در رگ ساغر هستی تو بجوش

من همبن یک نفس از جرعه ی جانم باقی است

آخرین جرعه ی این جام تهی را تو بنوش

فریدون مشیری با اندکی تخلص

نظرات شما عزیزان:

وجیهه

ساعت0:00---12 بهمن 1392

من ب تو می اندیشم
ای سراپا خوبی

زهرااکبری

ساعت1:44---11 بهمن 1392

- [ایمیل]

من که نمی اندیشم، ولی خوش به حال ابر برگ آب

Sarina

ساعت21:48---10 بهمن 1392

کیست که به زمزمه ی مبهم آب بیاندیشد؟
به برگ ...
به ابر ...
به تلاش بی حاصل زیستن در سر انجام مرگ
جز ...

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: